hani 3 gün tatile çıktım ya, bunun bir günü ameliyatla geçti, ama size bişey söyliyim mi, o 2 boş günde istanbul gerçekden çok güzel geldi gözüme, çok daha sakin, yollar rahat, trafik yok, kafeler üstüste değil, kitapcılar da saatler geçirilebiliyor...
beni bilen bilir, çalışmadan yaşayamam derim hep ben, ama yani... yaşlanıyormuyuz neyiz, bu sefer çok hoşuma gitti bu aylaklık hali yaa...
akşam da bir arkadaşım bizdeydi, bankacılıkdan ayrıldı, kendine iş kurdu, saatleri daha esnek, keyifli de bir konu zaten.. o da akşam üstüne tuz biber ekti bu duygularımın, iddiasına göre bugün işi bıraksam bir ay içinde başka bir hayata adapte olabilir, 2. ay tadını çıkarmaya başlayabilir, hatta 3 .ay beni arayıp "dükkana gelsene yardıma" dediğinde çok işim olduğunu söyleyip ve gerçekten de o kadar işim olup gidemezmişim bile yanına...:)))
az önce ne kadar emekliliğim kaldığına baktım, hala etkisindeyim sanırım...:) prim gün sayımın dolmasına 4 yıl, yaş emekliliğime ise 15 yıl varmış..:))))
15 e yuh! diyor.. 4 yıl sonra belki primimi kociskomun dışarıdan yatırmaya devam etmesi veya benim kendime şirin, küçük bir işyeri açarak devam ettirme hayallerimle yazıma son veriyorum..:)))
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
Sana 15 se banada bi o kadar yıl var demekki, daha şimdiden hiç plan yapmayayım çok varmış dedim şimdi. Bi ara senle butik hotel hayallerimiz vardı, hatırladın mı, sen bi de emeklilik bebeği yapçaktın. 15 sene sonra şu satırları okuyup gülermişiz...
biyolojik olarak emeklilik bebeği hayallerim suya düşüyor gibi.. erken emeklilik seçeneği bu nedenlede mi cazip geliyor nedir?..:))))
Yorum Gönder