Perşembe, Mayıs 28, 2009


süt kuzumun yıl sonu gösterisi var bu cumartesi... anaokulundan mezun olacak, kep giyecek.. şaka gibi.. ne zaman doğdu, ne zaman 6 yaşına geldi.. gerçekden hiç ama hiç anlamadım..
onunlayken zaman ne hızlı geçiyor, anlaşılır gibi diil...
daha geçen sene "ben daha bebekim de mi anne ?" diyen kuzum 1 sene sonra arkadaşlarının yanında onu mıncıklamam için beni uyarıyor..:)

hiç ummadığım zamanlarda, onu ilgilendirmediğini sandığım konularda bayağı da sağlam fikirleri olduğunu duyuyorum.. daha bu akşam sürekli kullandığımız ataşehir belediyesine ait bir kortu bir anda paralı korta çevirmişler, parasını verdik girdik... biz hazırlanırken "kurallar her an değişir mi anne? buraya dün nasıl girdiysek bugün de öyle girmeliydik bence.. "dedi çıktı.. tam da benim de kullanacağım kelimelerle... içim bir tuhaf oldu, benden bir parça benimkilere benzeyen fikirlerle karşımda dikiliyordu...




geçen hafta birlikte fabrikadaydık, 19 mayıs ertesini de tatil yapmışlardı... o gün de aynı şeyleri hissettim.. her ne işi olursa olsun işini hakkıyla yapacak bir çocuk olacak benim yavrum...bütün gün o kadar güzel çalıştı, o kadar güzel ilişki kurdu ki çalışanlarla hayran kaldım.. onların çay saatinde birlikte çaya çıktılar..elleri simsiyah oldu vidaları dizmekten... bir ekibe dahil olmakdan çok keyif aldı..


hatta günün sonunda sohbet ederken odamda en çok hangi işden hoşlandığını sordum, bant sonu kontrollerden bahsetti, oradan çok hoşlandığını, o ablanın işini çok güzel yaptığını söyledi ve bana adını sordu.. hatırlamadığımı söyledim, kimden bahsettiğini çıkaramamıştım, yanyana 4 bant vardı orada "olur mu anne, sen nasıl müdürsün , hepsinin adını bilmelisin" dedi bana... inanamadım bu hassasiyetine... çok kalabalığız annecim, ismini çıkaramayabilirim dedim..cevap aynen şu.."bizim okulumuz da çok kalabalık, ama bizim müdürümüz hem hepimizin adını, hem de sizin adınızı biliyor anne... sen de bilebilirsin...!!....."


IQ sünün ne olduğuyla hiç ilgilenmiyorum, ama benim çocuğumun EQ sünün onu ömür boyu rahat ettireceğini rahatlıkla görebiliyorum...


hayatının ilk mezuniyetini yaşayacak oğlum... oyun çocukluğu çağından yavaş yavaş çıkıyor.. eli gerçekden kalem tutma yaşına geliyor.... her ne kadar mezuniyet bu yaş için biraz komik de kaçsa, 3 yaşından bugüne kadar harcadığı dünyayı tanıma çabası ve başarısı benim gözümde onu takdirname belgeli bir mezun yaptı bile...


kuzum benim...yolun açık olsun.. hep mutlu ol...

2 yorum:

SerapS. dedi ki...

"teyze anne yarısıdır" ı öğrettim.artık benı de yarım anne kabul ediyor,ama ben onu canımın bır parcası gıbı sevıyorum ,özlüyorum...
ne kadar guzel bısey "teyzeee" dıye boynuma sarılması..
basarılımı degılmı hıc ılgılenmıyorum tek ıstedıgım bu hayattan keyıf alıp,iyi insan olup,hayatta hıc bır sıkıntıyı sırtında tasımadan şanslı,mutlu bır cocuk,genc ,baba olup yasaması..
senı sevıyorum sarı kuzum benım...

karamelize dedi ki...

teyzesi...
ne güzel yazmışsın..
o senin biricik sarı kuzun ve de çok şanslı sizin gibi teyzeleri olduğu için..