şükür daha iyiyiz bugün.... her hastalıkdan sonra görüyorum ki , oğluş benden daha metanetli, daha sabırlı...
hani bir gözünün yanını patlatma olayı vardı, 6 dikişlik, burada da yazmıştım, dikiş atılırken o kadar sakin ve sabırlıydı ki, doktor beni odadan çıkarırken, galiba daha iyi olacak diye düşünüp, o yaşda, 4 bile değil, ses etmemiş, gıkı çıkmadan da operasyondan çıkmıştı..
bu cumartesi dişcimizde de yine aynı durumdaydık.. önce onun dolguları yapıldı, iğnesiz, UYUŞTURMADAN, 2 dolgu yapıldı, sadece canı cok acıdığında elini kaldırabileceğini ve disci amcasının da duracağını biliyordu, birkaç kez denedi, baktı sistem çalışıyor..:), bir daha cok zorlanmadıkca kaldırmadı bile elini...inanması zor bence.. o yüzden belgeledim hatta.. ileride de gurur duysun kendisiyle diye...
zira onun arkasından benim de bir dolgum vardı, onu yaptık.. iğne isterim ben diyemedim, utancımdan, sadece "ben de canım acıdığında elimi kaldırırsam dururmusunuz lütfen" diyebildim usulca ve erenden cok daha fazla kaldırdım doğruya doğru.. eren de dinlenme koltuğunda pür dikkat beni izledi... ona örnek olmakdan geçtim, rezil olmama derdine düştüm desem yeri var..:)
2 yorum:
Canım yaaaaa :))))
Aferin ona, tabi sana da :)
O gün de inanamıştım telefonda anlattığında, hakikaten diyecek bir laf bulamıyorum. Deniz'i değil iğnesiz dolgu yapmak dişçi koltuğuna oturtmak bile zor olurdu diye düşünüyorum. Bravo Eren'cim aslan cesur yürekli oğlum benim!
Yorum Gönder