şimdi 4 yaşında..

dün sabahdan itibaren herkes onu aradı bu sefer.. büyümüştü, artık tebriklerini kendisi kabul edebiliyordu, bana gerek kalmamaya başladığının ilk işaretini almıştım...

neyseki çok büyüdüğünü ve çabuk büyüdüğünü düşündüğüm oğlum, öğleden sonra "anne partime ne zaman gelmeye başlıyorlar?" sorusuna benim "partin bu akşam değil" dediğimde , "ee niye arıyorlar beni doğumgünüm değilse" demesiyle bebek kadar sevimlileşti gözümde, eve hemen dönüp onu defalarca öpesim geldi, ve nitekim öptüm de...

ben bu 4 yıllık beraberlikden hiçbir şey anlamadım, o kadar hızlı geçti ki, yoksa dünyamı hızlı dönmeye başladı, küresel ısınmanın yan etkisi midir nedir??..:)bir bakıyorum 3dü, şimdi 4 yaşında...

erencim, bu satırlar sana, yıllar sonra annenin bu günlüğünü okuyacaksın ya,

seninle hayat çok daha güzel bir anlam kazandı, bildiklerimizi tekrar ettik ediyoruz, hayatı seninle yeniden keşfediyoruz,sana bizi kırmayıp dünyamıza,evimize geldiğin için çok teşekkür ediyorum oğlum, umarım o pırıl pırıl yüzün hep güler, bir anne baba olarak başka ne isteyebiliriz ki zaten...