hayal kuruyorum,mesela,

iki üç gündür Korayın da Londrada olmasını fırsat bilip giriştim kışlıklara.. dışarıda hava buz gibi, ama ne gam! ben yıkayıp yıkayıp katlıyorum kışlıkları...hıncımı biraz da onlardan alıyorum, 2 yıldan beri bir düzen oturtmaya çalışıyorum, şimdi yine sil baştan, yeni bir genel müdür yardımcısı geldi, ha babam de babam anlat karamelize, anlat anlat anlat karamelize! yoruldum, yoruluyorum artık!... dün gece de en eski arkadaşlarımdan goncaaa bendeydi, konu çok sıkıntılarımız ekseninde dönmedi, biz de istemedik sıkıntılı şeyler konuşup kasvet yapmayı,söyledik çin yemeklerimizi, açtık bir şişe kırmızı şarabımızı, yine pozitif pozitif toplar yapıp saldık evrene, nereye gidiyor bu kadar pozitif kürecikler, anlamadık ikimiz de ya neyse!..:)

erenin küçülenlerini toparladım, gene bir çuval dolusu küçülen, eskiyen çıktı üzerinize afiyet! içlerinden güzellerini seçip fabrikaya götürücem yine, bu gece yetişirse bakalım...

insan sıkılır sıkılmaz hayattan, hemen planlar yaparken buluyor kendini, emniyet subabı gibi.. bir yazlık ev aldık, inşaat halinde şimdi, o da bitsin, biraz da erenin eğitimi için sigorta olabilecek kadar para biriktirip bırakasım var bu işleri... yok tabi, boş bir dakika duramam ben... ama çok sevebileceğim bir iş yapabilirim, sadece keyif için, para hırsıyla değil, zaten ben bilirim ki keyifle ve severek yaptığın iş zaten bir süre sonra para da kazandıran bir iş olacaktır, belki goncayla küçük bi restaurant işletiriz, ya da bi butik otel, formula taraflarında(gonca bu da dün araba kullanırken aklıma geldi çat diye, nasıl ama..:)

5 yıl sonra bu işleri bıraksam, mesela, tam 40a gelmiş oluyorum, eren de 10 yaşında, ondan sonra bir de keyif bebeği yaparım, mesela, sonra keyifle ve çok kasmadan yapabileceğim bir de işim oldu mu, mesela, yaaaa nasıl ama , süper motive ediyorum di mi kendimi, böyle olacan kardeşim bu işler böyleeee, benim gibilere kendinden motorlu(tribali de self-motivated oluyor:)diyorlar!..:)))