dün kartalda yaşayan bazı çalışanlarımız izin istediler benden... cenazeleri varmış.. yan komşularının oğlu.. şehit olmuş kara harekatında...
annesini düşündüm bütün gün.. anneleri düşündüm... acılarını en derinimde hissettim.. keşke başka bir çözüm yolu olsa gerçekten.... savaş olmasa, ölüm, acı, hasret olmasa...
pakize sudanın bu yazısı tam da duygularıma tercüman...serde anneliğim var...ben de bağıramam aslanlar, kaplanlar vurun, asın, kesin diye... ben de bağırsam bağırsam yeter diye bağırabilirim sadece ..yeter, ölmesin gencecik delikanlılar.. çözüm olsun, ölüm olmasın derim...