Sobelenmişim!

biraz geç oldu farkındayım, ama sobelenmişim...konu da bir garip, hakkımda bilinmeyen bikaç gizli şey!
hadiii, nerden başlayayım şimdi, çok da bilinmeyenim yok ki, korayla henüz resmi nikah kıymadık, bir kızımız olup, büyüyüp, nedimem olunca düşünüyoruz, bu kadar sıradan gizli şeyler iştee.... dermişim..:))))

evet başlayalım..
* mesleğimi çok sevmeme rağmen , bazen birden bana sanki başka birşey yapmalıymışım da , beceremediğim için bu işi yapıyormuşum gibi bir his geliyor, o ruh halinden hiç hoşlanmıyorum, o haldeyken işle ilgili biraz üstüme gelindiğindeyse gelene yazık oluyor, ne olduğunu anlamıyor garibim..:)
* ölümden çok ama çok korkuyorum, kendi ölümümden değil, sevdiklerimin ölümünden...kötü haber alma fobim var, gece belirli saatten sonra gelen telefonlarda dibe vuruyorum, ne hikayeler yazıyorum, kendim bile şaşırıyorum, think positive mehtap, think positive!!!
* sevgilimle 14 yıldan beri birlikteyiz, hala birbirimizi cok seviyoruz, birbirimiz icin cok kıymetliyiz, format usulu evlenmedik, büyük bir aşkla evlendik, format usulu de birbirimizin yanında değiliz su anda, hala en keyif aldığımız sey basbasa icmek, sohbet etmek, susmak, susup sessizce evimizin huzurunu dinginliğini yakalamak, sarılıp film seyretmek... ama 14 yıl sonra tabi ki su korkunc ask sancıları kalmıyor, bazen o ask sancısını yeniden yasamak istiyorum, yine KORAYa tabi ki, böyle kıvransam, saniyeleri saysam araması için, bana bakınca içim erise felan...:)))))

yeterince döküldüm galiba..:))