sosyallik...

sosyal yaşamın içinde olmak sanıldığı kadar kolay bişi diil...anneyken özellikle... bu akşamki bir program için
önce Eren'i bakıcısında yatmaya ikna ettik, sonra orada ihtiyacı olabileceğini(!) düşündüğü eşyalardan oluşan (1 gececikden bahsediyoruz) bavulunu hazırladık...:)
sonra servisiyle ereni nerden alacağını anlaştık, bakıcı, servis , ben üçgeninde 3-5 telefon konuşması yaptık...
sonra 1 gece görüşemicez diye eren yatma işin sulandırdı, "o zaman bugün çok uzun bir hikaye okuyacaksın" diye tehdit etti... 1 saat kitap okuduk... çok beklemeyecek yemekler saklama kaplarına kondu, bakıcı teyzemize verilmek için hazırlandı, dikkatinizi çekerim daha kendi hazırlığım yok ortada...
neyse saat 11di sanırım, duş alındı, sabah erken saat için kuafördeki föncü işe çağrıldı(yüklü bahşiş karşılığı geliyorlar..:) , oje sürüldü, kıyafet seçildi, kıyafetin hem işe hem babylona uygun olup olmadığı geyiği yapıldı vs. derken, tam pil bitmişti artık ki, Okan Bayülgen'in vergi konusunu işlediği programına denk gelindi... 1 saat hararetli bişekilde hem seyredildi, hem konuşuldu... derken....
bişekilde dünü bitirdik, bu sabahki koşturmaca da bitti....
artık hazırım....
9 saat burada bilmem kaç toplantı , bilmem kaç soru-cevapdan sonra,
akmış makyajımı son bir gayret toplayarak,
ver elini önce flamm da güzel bir yemek, arkasından babylon'da eski 45liklerle naim dilmener......
değer mi? valla çırpınırken ben de soruyorum bu soruyu...
ama ne zamanki akmaya başlıyorum alemde;)) valla herşeye değiyor...
bir gün sonraki zombiliğe bile..(burada bir hile var, haftaiçi bişey yapacaksanız en erken perşembe gecesi olmalı..:)
tabi işin asıl sırrı bunu sizinle handle edecek bir eşe sahip olmakda, şükürler olsun..:)))))