ne yoğun bir haftayı geride bırakmışız, heryerlerim ağrıyor..

hem yeni okul, hem şu can sıkıcı vize işleri, hem de arabamı değiştirme çabalarım..

yıllardan beri küçük minicik arabalı bendeniz(micracım, canım micracım)gözyaşları içinde ondan ayrılıp biraz büyükce bir qashqai arabaya terfi ettim nihayet..:)
hala her gördüğüm micraya gidip sarılasım var, o kadar seviyordum onu, ama hep uzun yol gidip gelen biri için çok güvenli değildi, korkuyordum açıkcası...neyse bitti gitti bu derdim de, şimdi yeni arabama alışmaya çalışıyorum, önü arkası olmayan micradan sonra her an(allah göstermesin ama) bir burun murun sürtmesi durumları olabilir sıfır km. aracımda,bir an önce alışsam iyi olacak... :)))


1 haftayı geride bıraktık yeni okulumuzda..ilk hafta öğretmenleri tanıma, listeyi (allahım ne korkunç uzun bir listeydi) tamamlama, servisi organize etme ile geçti..
tabi her akşam biraz bilgi de tırtıklayabildim oğluşdan..
ama 2. günün sonunda daha aramızda geçen bir diyalog var ki....

koşarak mutfağa geldi, tezgaha bir hamlede zıpladı,oturdu ve
-anne ben bi kıza aşık oldum galiba
-aaa ne güzel annecim, arkadaş olsanıza
-ama o bi kız anne
-olsun eren, senin kız arkadaşın yok mu hiç, onunla da arkadaş olabilirsin
-... ya anne tam olarak aşk değil ama (!?%/%+^+allahım aşkın tanımını kim yapabildiki benim oğlan yaptı kenara koydu)
- yaa anne cok güzel bir kız yaaaaaaa
- tamam annecim, arkadaş olun o zaman, ben de belki annesi ile tanışırım, ileride birbirinize bile gider gelirsiniz..
- yani sen , benim, onların evinde kalmama izin verirmisin?
- (tabi bu sorudan sonra ben de hafifden bi seğirme başladı ve sepetledim ereni mutfakdan) hadi oğlum odana git, dinlen biraz....


anlayacağınız, ben kılı kırk yaradurayım akademik başarı da olsun, spor da olsun, sosyal gelişim de olsun seçtiğimiz okulda diye, oğlumuz önce güzel kızlarla ilgilendi..

durum budur... resimdeki kızların arasında oturan tek erkek çocuğu benim ki..:)