mühendis dünyası

Ankaradaydım dün, Teknokentlerden birinde..
hani şu üniversite yıllarında herkesi gıcık eden, hocadan çok bilen, daha biz yazın nerdeydin, iyi geçtimi modundayken, bir dönemim kitabını hatmedip daha ilk derslerde konunun dibine dibine inen genius gıcıkların toplaştığı mühendis mekanlarıdır teknokentlerin içindeki arge , yazılım, bilişim firmaları....
hepsi hala aynı üniversite yıllarındaki gibi, hafif kambur, hep önlerine bakarak yürüyen, kendi kendine konuşuyormuş havası yaratan tipler...
bir de kendimi tariflesem size, elektronik mühendisliği için ne abuk bir sosyallik içinde olduğumu anlatsam..:) parti organizasyonları, bahar şenliği hazırlık komitesi, sunuculuk, radyo programı yapımcılığı, ne ararsan var... notlarım hiç düşük değil ama bizim geniuslar gibi de elektronik kart tasarlamak için,encoder, decoder tasarlamak için kimseyle bir akşam bile buluşmuşluğum da yok...hele bir bitireyim, kendime bir yol çizerim diyorum ama asla iletişimsiz, masa başı, bilgisayar başı bir iş olamaz onu da çok iyi biliyorum...
sonra, tabi herkes kendi yoluna...
şimdi ben tam da tariflediğim mühendisliği yaşıyorum, her bilim dalından var, insan da var, yönetimi de var, çok keyifli...
onlar da kendi tariflerini yaşıyorlar...
konuşuyoruz, 20 yıllık mühendis, odtünün içindeki teknokentte çalışıyor, odtüyü bitirmiş, evi de odtüye çok yakınmış.....
soruyorum, şehre iniyormusunuz , -yok canım, aylar olmuş ankaraya inmeleyeli
ama ankaranın operası, tiyatrosu meşhurdur, gitmiyormusunuz hiç?- eliyle işaret ediyor, şurada bi bina var, orada oluyormuş aslında gitmek lazım...
dayanamıyorum, soruyorum...
hep aynı üçgenin içinde geçen 25 yıl, hiç sıkılmadınız mı?
hay sormaz olaydım...
kafasına taş düşürdüm,
gün boyunca hep aynı soruyu sordu,
ben bunu niye hiç düşünmedim?
ee dedim senin kafa hep öne eğik be güzelim, kaldırıp bakmıyorsun ki, ben neyim, nerdeyim diye?