bazen insanın eline bir mühür gelir, bekler ki mühür çözülsün, içtekiler dökülsün, ama bi türlü çözülemezsin.. ben de öyleydim son 6 aydır...
ne oldu da oldu bu? bir kere şirketim el değiştirdi, dünyalar kadar sevdiğim 3 patronum yaşlandıkları gerekçesiyle yönetimden çekildiler, yerlerine gelen yeni yönetime alışmaya çalıştım bu son 6 aydır, neyseki şimdi taşlar oturdu yerine biraz biraz..
sonra en sevdiğim arkadaşım taşınmaya kalktı birden Ankara'ya.. buna benzer bir şoku 1 yıl önce de Zuzu'mu Amsterdam'a gönderirken yaşamıştım..kader işte..
neden tüm sevdikleriyle dipdibe yaşayamaz ki insan, hep birileri biryerlerde olmak zorunda mı, sen buradayken onlar orada, sen gidersin onlar başka yere.....neyse, yine bir klasik oyalar insanı, gönül ayrılığı olmasın yeter ki..
Erennn, tabi ya Eren de büyüdü bu arada son 6 ayda... onun o küçücük yaşam öyküsünde bu son 6 ay büyük bir yüzde tabi ki.. mesela bir yaş daha aldı, sonra evinin biricik kuzusuyken "şimdi okullu oldu, sınıfları doldurdu"..okula başladığımız ilk günün sabahı.. suratına bakamısınız, nasıl da bundan sonra yaşayacağı yaklaşık 20 yılın derin izleri var değil mi?..:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder