35 yaş

dün sabah ilk telefonu kociskomdan aldım tabi ki.. evden çıkarken ben daha uyuyordum,daha doğrusu yarı uyuyordum, ama yatağın içinde tıkırtılarını duyup bekliyordum, bakalım hatırlayıp mı çıkacak diye, hatırladı..:) yanağımdan öptü, uyanmış gibi yapmadım..sabah aradı erkenden, ilk ondan duymalıydım tabi, iyi ki bu dünyaya geldiğimi...buna en çok hayat arkadaşım sevinmeliydi... nitekim öyle de oldu...

masama geldim,bir gün önce seminerde olduğumdan gelen mektuplarım masama konmuş, en üsttekini açtım, karşımda bu sertifika...

canım arkadaşım, dostum Nazlı, benim için 5 fidan diktirmiş, bana bunu müjdeliyordu kağıt...

nasıl hoşuma gitti anlatamam... bir yerlerde benim doğumumdan mutlu olan bir arkadaşımın diktiği 5 fidanım var artık, bana fidanlarımın gelişimiyle ilgili bilgi de vereceklermiş.. belli mi olur, belki bir gün görmeye de giderim....

ikinci kutlamam da buydu..

ondan sonra da bütün gün çalışamadım desem yeri var, fona blogumdaki müziği koydum ve bütün gün arayanlarımla konuştum, akşam üstü şirkette benim için yapılan partiye katıldım, eve gittim , oğlumun hediye resmini aldım, eşimin lilyum buketini aldım, annemin bu gece için bir gece önceden İstanbul'a gelme sürprizinin haberini aldım, kardeşlerimin sürpriz doğumgünü pastasını aldım, mumları oğlumla birlikte üflemenin keyfini aldım... anne kokusunu , kardeş kucaklamasını, eş sarılmasını , yavru öpücüğünü aldım...

hayat benden 35 yıl aldı, ben de ondan sevgi, huzur, mutluluk aldım.. ödeştik..:))))