gezimizin son durağı Amsterdam..
Belçikada kaldığımız yer öyle bir konumdaydı ki, 15 dakikada Almanya'da, 15 dakika Hollanda topraklarındaydık. Hollanda'ya geçiş o kadar komik ki, cadde boyunca yan yana dizilmiş evlerin arasından giderken, duvarları birbirine yapışık 2 evden birinin duvarında "Hollanda'ya hoş geldiniz" tabelası asılı... bizim komşularımızla sınırlarımızı düşünüp düşünüp içlendim, hep sorun hep karmaşa...
Arabayla yola çıktık, şu tomtom var ya, müthiş bir alet, adresi yazıyorsun, akıllı bıdık bir gram şaşırmadan gitmek istediğin yerin kapısının önüne kadar bırakıyor...
Maastrich tren istasyonundan atladığımız gibi bir trene, 2saat sonra Amsterdam'daydık....3 yıl olmuş nerdeyse...canım dostumun Amsterdamdaki evine nihayet gidiyoruz...inanamıyorum.. rüya gibi...hele bir de bizi tren istasyonundan karşılayışı, ses tonunu bile özlemişiz.. telefondan gelen sesle aynı değil sanki...canım benim...
evlerine doğru yol alıyoruz.. Eşi Vim'le gelmişler bizi almaya.. herkes hafifden gergin, yani ben kendim için değil de Eren için, Koray da kendisi için endişeli..:) sorun Arzuların köpeği.. Eren sürekli kutu içinde beyaz küçük bir köpek hayali kuruyor, ben de onu korkutmadan hazırlamak için siyah ve biraz daha büyük diyorum.. bir türlü anlaşamıyoruz.. beyaz ve küçük şirin köpekde ısrarlıyız..
kapıyı açıyoruz, ve paşa karşımızda...bizi koklamak için etrafımızda fır dönüyor, bizimkiler beyaza çalmış renkleriyle durakalmışlar, e hadi tamam biraz ben de tabi..:)
neyseki Arzu hemen bir eğitim şov yapıyor, hayvancağızın müthiş güzel komut aldığını, ne denirse harfiyen yaptığını anlıyoruz da, biraz sakinliyoruz..
buna rağmen ilk sabahki kahvaltıda Erenin hayatımda ilk defa hiç yerinden kımıldamadan kahvaltı yaptığına şahit olduk diyebiliriz...:)
ilerleyen günlerdeki halimizde yukarıda.. ilk fotoğrafdakinin aksine bu seferde paşa Eren'in eziyetlerinden bayılmış durumda, çünkü Eren öğrendiği bütün konutları arka arkaya sıralıyor, akıllı hayvan da ne denirse yapıyor ama perişan bir halde artık..:)))
Arzuyla nasıl özlemişiz birbirimizi.. önce biraz tutuk tutuğuz, ama sonra bir açılıyor pir açılıyoruz..... bol bol sohbet, muhabbet, kah dertleşme, kah gelecek planları.....konuşmaya doyamıyoruz...
bir yandan da uzun, süper lezzetli kahvaltılar mı dersin,
Beulings fransız restaurantında çok şık bir akşam yemeği mi(tekrar teşekkürler canısı), 
hele evdeki endonezya yemeklerini arzunun kendi elleriyle yaptığı gece mi...
işte mutfağın prensesi ;) ve yakışıklı damadımız Cem abi( Hollandalı ve adı Vim ama, Eren ısrarla ona Cem abi diyor ve ısrarla Türkçe konuşuyor, konuşması dert değil de bir de cevap bekliyor..:)))
devam edecek, şimdi oğluma kitap okuma saati.. :)
3 yorum:
Bir kez daha offfladım bu karelerde olamadığım için. Amsterdam'ı, Beulins'i bir yana bırak en çok muhabbetin içinde olmak istedim....
ne diyelim kısmetse bir daha ki sefere diyelim...
Bu arada Eren'i gözümde canlandırabiliyorum verdiği komutlarla, çok güldürmüştür hepinizi eminim....
Canimcim, cok ozlemisim sizi!! Bunu daha ilk gelisiniz olarak kabul ettigim icin 2 gun-3 geceye bir sey demiyorum ama bir dahaki gelisinde 1 haftadan evvel birakmam bak ona gore sekerim. Ben, Wim ve Pasa hepimiz cok mutluyduk sizlerle!! Aileler cok guzel kaynasti!! Insallah ilerde Eren buyudugu zaman burada da bir teyzesi oldugunu hatirlar atlar gelir; kalir biz d! Pasa ile sabahtan aksama kadar oynar. Umarim arayi cok acmadan yine gelirsiniz. Biz bekliyor olacagiz (ben tabi ki her zaman ki sabirsizligimle ;)))
p.s Nazlicim; en kisa zamanda Deniz, sen ve Erayi da bekliyoruz. Belki ortak bi plan olur, belki sadece kizkiza olur; mutlaka hep beraber bir araya gelelim eski gunlerdeki gibi. Cok ozluyorum o gunleri....
zuzucum,
ne kadar güzel zaman geçirdik di mi,
gelmez olurmuyuz, gelicez tabi..;))
erenin seni ve paşayı ve cem abisini hiç unutmayacağına adım gibi eminim, çünkü sürekli sayıklıyor!!..:)))
hersey icin tekrar tesekkürler canısı,
seni cok seviyorummm
Yorum Gönder